Levent demek, Emek demek...

Bazı sokaklar kimsesizliği anlatır insanlara, bazıları ise bir insanı. Bazı renkler vardır, renkten öte bir savaştır. Bazı insanlar barışı anımsatır, tüm ırk ve dillere. 

İyilik ve savaş. İkisi o kadar ayrıdır ki bu dünyada birbirinden. Bir gece geliverir takvime, uğrar tüm insanlığın uykulu saatine. O saniye duyduğun cümle, bir kor gibi bir kıvılcım gibi yakar vicdanını, zihnin sana oyun oynuyor gibi gülümser sinsice, fakat hayat gerçeğinden mahrum bırakmaz kimseyi, düşüncesizce. 

27 Nisan gece iki suları, ayrıldın aramızdan belki, bu savaşı "kaybettik" cümlesi başlattı. Anılarını bıraktığın her sokak, her cadde, her okul, her insan bir cephedir şimdi, bizler silahsız, bozguna uğramış.

 Sen bırakırken ellerimizi bir hastanede, bizler vicdanlarımızı koyduk avuçlarına. Kim ne der, kim ne yapar diye düşünmeden hayat çekti kendine seni, bir dans gibi; fakat bu dansın sonu zamanı müziği ahengi, bizim savaşımızda düşmana silah çeker gibi. 

İnsanlığa bir baba, bir abi, bir arkadaş, bir yoldaş oldun her saniye, inkar edilemez bir gerçek. Kimseyi kırmadan üzmeden nasıl geçtin bu dünyadan tek tek? Biliyorum, her kalp seninle şimdi, her gözyaşı senin için, her yürek sana dolu cihan gibi. Toprak belki kıskandı seni, belki kalbini istedi kendi taşlarında. Yüreğinden çiçekler açtıracak şimdi belki de. Güneş toprağına gülümseyecek, biz gözyaşlarımızla ile sulayacağız mor çiçeklerini. 

Kaç gün oldu sen gideli saymadım, saymadık. Bedenini uğurladık belki o günlerde, fakat hala elin kolun bizlerle. Şimdi bastığımız bu kaldırımlarda senin hatıran, gülümsediğimiz güneş sen, hırçın dalgalı deniz sen, akarsular sen, gelen bahar sen, yazılan her roman, çizilen her resim, bir gitar notası sen, her şehir her sokak sen.

Biliyoruz Aşır abi, hala arkamızı döndüğümüzde sırtımızı yaslayacağımızsın sen, hala yardım edecek, hala nice kalbe güzellik taşıyansın sen. Anıların, hatıraların hep senin sevdiğin türkülerle yaşayacak. "Bir Aşır vardı!" diye anlatılacaksın dilden dile yıllarca. İçecek suyun kalmadı belki bu dünyada ama nice sular içirdin susuzlara. Kimse unutmayacak, kimse elini kalbinden çekmeyecek. Şimdi güneşler doğuyor ruhuna, şimdi güvercinler konuyor toprağına. Her gün diyeceğiz sen gibi, "Aşır'a merhaba, yeni doğan güne merhaba!"

Selin TEKTAŞ

07.05.2017

İSTANBUL

"abimin anısına"